ارزیابی تأثیر الگوهای آموزشی بر سطح دانش و مسئولیت‌پذیری زیست‌محیطی دانشجویان

کارخانجات آسفالت از جمله صنایع ایجاد کننده آلودگی هوا هستند که نقش مهمی را در انتشار آلاینده‌های هوا خصوصاً ذرات معلق ایفا می‌کنند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه میزان تأثیر چهار روش آموزشی (بروشور، اینترنت، اسلاید، بازدید) بر سطح دانش و حس مسئولیت‌پذیری دانشجویان مهندسی عمران طراحی و اجرا گردید. داده‌های مورد نیاز با استفاده از یک پرسشنامه خودساخته جمع‌آوری و با استفاده از فرمول‌های آزمون t و همچنین پس از ورود به نرم افزار SPSS با استفاده از آزمون‌های t مستقل و ANOVA در سطح معنی‌دار 05/0 تجزیه و تحلیل شد. میانگین نمره کل دانش و مسئولیت‌پذیری قبل و بعد از آموزش با یکدیگر اختلاف آماری معنی‌داری را نشان داد، در این دو حیطه نمرات افزایش یافته بود. اما تغییرات نمرات بین گروه‌های مختلف آموزشی و همچنین بین دختران و پسران تفاوت معنی‌داری را نشان نداد.